कलह बढ्दै गर्दा घरभित्र
शत्रु बन्दै जाँदा आफ्नै मित्र
टुटे टुटुन् सम्बन्धहरु
फेरि अरुसँग मितेरी लाउनै मन लागेन
जति छायो उति नै चुहिन्थ्यो छानो
चैते हूरीले त्यो पनि उडायो
किन हो खुल्ला आकाश हेर्नमै रमायो मन
घरको छानो छाउनै मन लागेन
एकातिर टाल्दा अर्कोतिर उध्रियो
कति टाल्नु जडाउरी कपडा
नांगै बस्न तयार भएँ
नयाँ लुगा सिलाउनै मन लागेन
पहिरोले थिच्न आउँदा आफैँलाई
खुर्मुरिएँ पहाडबाट
जीवनको माया नलागेर हो वा
मृत्युको डर नभएर हो
तिमीले दिएको हात समाउनै मन लागेन
देखेर तिम्रो उदास अनुहार,
मलाई रमाउनै मन लागेन
तिमीले बोलायौ
तर आउनै मन लागेन
Happy New Year भन्यौ
जवाफ फर्काउनै मन लागेन
यसपालि नयाँ वर्षको गीत
गाउनै मन लागेन
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 प्रतिक्रिया:
nice poem
Post a Comment